"Awit ng Pagtitiwala sa Diyos"
1Siyang naghahangad ng pagkupkop ng Kataas-taasan,
At nananatili sa kalinga niyong Makapangyarihan;
2Makapagsasabi sa kanyang Panginoon: “Muog ka’t tahanan,
Ikaw ang aking Diyos, ang Diyos na tangi kong pinagtiwalaan.”
3Ikaw’y ililigtas niya sa panganib, sa umang na bitag,
At kahit ano mang mabigat na salot di ka magdaranas.
4Lulukuban niya sa lilim ng kanyang malabay na pakpak,
Sa kalinga niya ay natitiyak mo na ikaw ay ligtas;
Iingatan niya’t ipagsasanggalang, pagkat siya’y tapat.
5Pagsapit ng gabi, di ka matatakot sa anumang bagay,
Maging sa gagawing biglaang paglusob pagsapit ng araw.
6Ni sa ano pa mang darating na salot pagkagat ng dilim,
Di ka matatakot sa kasamaan mang araw kung dumating.
7Kahit na mabuwal sa iyong harapan ang sanlibong tao,
Sa iyong paligid ang bilang ng patay maging sampung libo;
Di ka matatakot, at natitiyak mong di ka maaano.
8Ikaw’y nagmamasid at sa panonood iyong mamamasdan,
Yaong masasama ay makikita mong pinarurusahan.
9Sapagkat si Yahweh ang iyong ginawang tagapagsanggalang,
At ang pinili mong mag-iingat sa ’yo’y Kataas-taasan,
10Di mo aabuting ikaw’y mapahamak, at walang daratal
Kahit anong uring mga paghihirap sa iyong tahanan.
11Susuguin niya ang maraming anghel, sila’ng susubaybay,
Kahit saang dako ikaw maparoon, tiyak iingatan.
12Sa kanilang palad ay itatayo ka’t, sila’ng magtataas
Nang hindi masaktan ang mga paa mo sa batong matalas.
13Kahit ang tapakan mo ay mga leon, ahas na mabagsik,
Di ka maaano sa mga serpiyente’t leong mababangis.
14Ang sabi ng Diyos, “Aking ililigtas ang tapat sa akin,
At iingatan ko ang sinumang taong ako’y kikilanlin.
15Pag sila’y tumawag, laging handa ako na sila’y pakinggan,
Aking sasamahan at kung may hilahil ay sasaklolohan;
Aking ililigtas at ang bawat isa ay pararangalan.
16Sila’y bibigyan ko’t gagantimpalaan ng mahabang buhay,
At nakatitiyak na ang tatamuhin nila’y kaligtasan!”
